Wij wonen graag in de Heihoek. En daar is best wel wat te zien op “toeristisch” gebied! In mijn vorige stukje had ik wat te snelle conclusies getrokken. Dat dit vooral een woonwijk is, klopt. Maar hier en daar duikt er iets op dat de moeite waard is om toch even speciaal voor langs te komen. Eigenwijze trekpleisters. Redelijk recent zijn er muurschilderingen bijgekomen van Mechelen Muurt, een initiatief van stadsartiest Gijs Vanhee (die trouwens inwoner is van onze Heihoek!). Deze kunstwerken wil ik nu graag even voor jou in de kijker zetten. De zomer is voorbij, maar misschien kan een herfstwandeling je nog bekoren… Speel toerist in eigen stad! Wie weet ontdek je nog andere verborgen plekjes, zoals die zonnebloemen in dat ene groenperkje of vroegere “tentakel-graffiti” van Gijs Vanhee. Of je stoot op een speelstraat of wordt verrast door een al dan niet spontaan ontstaan straatfeestje. Ik ben geen fotografe, dus je zal het met mijn journalistieke beschrijvingen moeten doen van de muurtekeningen. Dat stimuleert bovendien om zelf een kijkje te gaan nemen, of er eens iets trager voorbij te rijden. Want je kan er niet naast kijken, je hebt er vast al enkele opgemerkt. Er zijn er tien in totaal voor onze hele stad en onze buurt is gezegend met maar liefst de helft ervan. Eentje – de zesde dan – is op het randje: in het begin van de Moensstraat op weg naar de bibliotheek zie je dit randgeval. Het is op de muur aan de zijkant van krantenwinkel ’t Letterke in de Hoogstraat: een gigantisch figuratief bloemengezicht met ietwat akelige gele tanden ertussen en onderaan enkele losse bloemen die je opvallen als je er voorbijloopt. Wat mij betreft is dit een geslaagde kleurrijke aanwinst voor het aangezicht van de Mechelse straten. Voor de volledigheid vermeld ik de artiest die hiervoor zorgde: de Brit Mark Goss maakte deze ‘Floral Skullball’. Niet alleen Belgen kwamen op uitnodiging van Gijs Vanhee een muur in onze stad omtoveren tot straatkunst. Wat een geslaagd concept toch deze Mechelen Muurt en mét resultaat: opvrolijking van saaie muren en verloren gevels dankzij deze murals! Meer kunst in het dagdagelijkse leven, altijd welkom. Leve de street art.
In de De Langhestraat vind je twee muurschilderingen tegenover elkaar, elk door een andere kunstenaar en meteen de primeurs van dit project. Deze murals zijn misschien net iets minder vrolijk te noemen, ze trekken wel torenhoog je aandacht. Door kinderogen bekeken is de ene “de vrouw met de flamingo’s en de kaarten” en de andere “de zeehond onder water”. De (zee)hond lijkt bijna een foto, een momentopname met waterdruppels van het dier dat net in zee is gesprongen en je met donkere ogen doordringend aankijkt. Mechelaar Bart ‘Smates’ Smeets is verantwoordelijk voor deze ‘Onderwaterhond’, zijn eerste grote gevelschildering in eigen stad. De hond kijkt naar een sprookjesfiguur die haar ogen dicht heeft aan de overkant, misschien Alice in Wonderland. Met de twee flamingo-hoofden lijkt deze muur zelf op een speelkaart zoals de kaarten die je in het rond ziet dwarrelen (harten troef!). Deze dame heeft een schoon kleed aan, zoals men dat pleegt te zeggen. En ze is geschilderd door een Argentijnse dame, namelijk Milu Correch die de hele wereld rondtrekt om met haar street art stadsomgevingen mooier te maken. Wat een eer dat onze stad nu deze mural ‘Alicia Duerme’ van haar heeft! De volgende muurschildering kan je van in de wagen op de ring aanschouwen vlakbij de Brusselse Poort, namelijk op de hoek van de Nieuwe Kapucijnenstraat en de Astridlaan. Daar maakte Gentenaar Sam Scarpulla met zijn spuitbussen ‘The freeway’: een zwart-wit poster als het ware. Het doet je op een blitse manier stilstaan bij autoverkeer, omleidingen en files. The highway is the freeway? Knap gedaan! Eén van mijn favorieten in de hele stad is dit. Dan heb je nog werk van eigen bodem: de jonge Mechelse Shamisa Debroey – eigenlijk striptekenares – mocht haar eerste muurtekening creëren in het Mosselschelpstraatje. Deze poëtische straatnaam inspireerde haar tot ‘Een Mijl Onder Zee’: een speels onderwaterlandschap in rood en blauw met een duiker en vissen. Deze vind ik verdomd goed verstopt in dat kleine straatje daar. Wel weer op een straathoek, dus doe je best om deze locatie te spotten! Tot slot eindig ik met the top of the bill, de afsluiter van Mechelen Muurt. Gijs Vanhee reserveerde ook voor zichzelf een muur. Op het einde van vorig schooljaar konden we in levenden lijve de transformatie van de zijgevel van café Antverpia aan de Korenmarkt volgen. Het was ons een waar plezier. Met kindje achterop de fiets stopten we meermaals om de kunstenaar bezig te zien, want er kwam een leeuw! En die gaf ons een cadeau, terwijl hij zelf met open handen in een aura van licht klaarstond om zijn geschenk te ontvangen. ‘The Gift’ is de titel van het werk – hoe toepasselijk – dat je meteen herkent aan de typische Gijs Vanhee-stijl. Een knipoog was niet veraf. Bedankt, stadsartiest, voor deze prachtige vriendelijke leeuw als toegangspoort/bewaker van de Heihoek en voor het gehele Mechelen Muurt. En onder andere daarom wonen wij graag in de Heihoek.
Hartelijke groet van uw buurvrouw Elke
Heihoek 
Geef een reactie